Τελετή ονοματοδοσίας οδού Έφεδρου Ανθυπολοχαγού Ιωσήφ Σεργίδη

ΟΜΙΛΙΑ ΔΗΜΑΡΧΟΥ ΕΓΚΩΜΗΣ ΖΑΧΑΡΙΑ ΚΥΡΙΑΚΟΥ


ΣΤΗΝ ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΟΝΟΜΑΤΟΔΟΣΙΑΣ


ΠΡΟΣ ΤΙΜΗΝ ΕΦΕΔΡΟΥ ΑΝΘ/ΓΟΥ ΙΩΣΗΦ ΣΕΡΓΙΔΗ


Τιμούμε, σ’ αυτή τη σεμνή τελετή, ένα αγωνιστή της ελευθερίας. Αποδίδουμε τιμή στον έφεδρο ανθυπολοχαγό Ιωσήφ Σεργίδη του Σεργίου, που έδρασε ηρωικά και λεβέντικα στις μάχες εναντίον του Τούρκου εισβολέα, το 1974.


Τα ίχνη του, μαζί με 22 άλλους συμπολεμιστές του, χάθηκαν στις 15 Αυγούστου 1974 στην περιοχή Αγίας Μαρίνας Σκυλλούρας ή Κοντεμένου. Ένας συμπολεμιστής του τονίζει ότι ο Σεργίδης, γνωστός ενωτικός αγωνιστής, μαχητής λεβέντης, σίγουρα αν συνάντησε Τούρκους στην περιοχή, θα έδωσε πεισματική μάχη μαζί τους.


Υπηρετούσε στο ηρωικό 286 Μηχανοκίνητο Τάγμα Πεζικού και ήταν επικεφαλής ενός ΒΤR, θωρακισμένου οχήματος μεταφοράς προσωπικού, ενισχυμένου με πολυβόλο Κρινόφ 7,62. Είχα κι εγώ την τιμή να υπηρετήσω σ’ αυτό το Τάγμα πριν από τον Ιωσήφ και γνωρίζω τις αποστολές που αναλάμβανε το 286. Αποστολές σημαντικές και κρίσιμες, στα πιο καυτά μέτωπα των επιχειρήσεων. Ο κύριος κορμός του Τάγματος κτυπήθηκε άγρια και εξαρθρώθηκε δυστυχώς από την τουρκική αεροπορία στην περιοχή Κοντεμένου, καθοδόν προς την Κερύνεια, με σκοπό να συμβάλει στην απόκρουση των εισβολέων.


Όλη η δράση του ηρωικού τάγματος περιγράφεται στο εξαιρετικό βιβλίο του φίλου εκπαιδευτικού Δημήτρη Ταλιαδώρου «286 Μηχανοκίνητο Τάγμα Πεζικού, πολεμικό ημερολόγιο».


Σε ειδική σελίδα για τον Ιωσήφ Σεργίδη αναφέρονται και τ’ ακόλουθα:


«Ήταν άτομο με δυναμικότητα, πείσμα, εγωισμό αλλά και πολύ καλή καρδιά. Τον διέκρινε η φιλοπατρία, η αγάπη στην Ελλάδα και η προσήλωση του στην εθνική ολοκλήρωση του Κυπριακού Ελληνισμού».


Ο Δήμος Έγκωμη, αναγνωρίζοντας την προσφορά του Ιωσήφ στην πατρίδα, αποδίδει στ’ όνομά του αυτή την καινούργια οδική συμβολή.


Είναι το ελάχιστο που μπορούμε να κάνουμε για να τον θυμόμαστε. Όπως είπε ο Όσκαρ Ουάιλντ, η μνήμη είναι το ημερολόγιο της ζωής μας που πάντα το φέρνουμε μαζί μας. Γι’ αυτό, είναι ιερή υποχρέωσή μας, να έχουμε πάντα στη σκέψη μας και στο μυαλό μας την αδικαίωτη θυσία των παλληκαριών του 1974, γιατί η πατρίδα είναι ακόμη σκλαβωμένη. Η μνήμη μας πρέπει να παραμένει πάντοτε νέα και σφριγηλή, για να υπάρχει πάντοτε αναμμένη η δάδα της ελευθερίας. Γιατί η ελευθερία είναι ιδιοκτησία του κάθε ανθρώπου.


Αυτή τη βασική αρχή υπηρέτησε αγαπητοί φίλοι ο Ιωσήφ Σεργίδης κι αυτή είναι η παρακαταθήκη που μας άφησε.


Είμαστε περήφανοι για τον τρόπο που έζησε και έδρασε. Και η οδός αυτή, στην καρδιά της Έγκωμης, η οδός Έφεδρου Ανθυπολοχαγού Ιωσήφ Σεργίδη, θα είναι φως ανέσπερο, φως παραδειγματισμού για τα ωραία και τα μεγάλα. Για τα υψηλά ιδανικά για τα οποία αξίζει κανείς ν’ αγωνιστεί κι αν χρειαστεί να θυσιαστεί.








print